کف کابین دوش به طور معمول دارای طراحی ضد لغزش است. مصالح کف مانند کاشی های غیر لغزنده یا سنگ برای کاهش خطر لغزش در اثر آب انتخاب می شوند. علاوه بر این، تشک های ضد لغزش ممکن است نصب شوند یا الگوهای بافتی ممکن است برای افزایش بیشتر اصطکاک روی زمین، که ثبات را برای کاربران در هنگام دوش گرفتن تضمین می کند، گنجانده شوند.
محفظه های دوش حمام معمولاً مجهز به شیشه ایمنی هستند. درهای شیشه ای یا پارتیشن های کابین دوش از شیشه های مقاوم ساخته شده اند و تحت درمان های خاصی مانند افزایش ضخامت یا لبه های گرد قرار می گیرند تا خطر شکستگی یا خراش شیشه به حداقل برسد. علاوه بر این، ممکن است فیلم ضد انفجار روی درهای شیشه ای یا پارتیشن ها اعمال شود، به طوری که اگر شیشه بشکند، خرده ها به فیلم می چسبند و از پراکندگی آنها و ایجاد آسیب جلوگیری می کند.
کنترل جریان آب و دما در محفظه دوش نیز برای ایمنی ضروری است. محفظه‌های دوش ورودی معمولاً دارای دستگاه‌های کنترل ترموستاتیک هستند تا از دمای پایدار آب دوش اطمینان حاصل کنند و از ناراحتی یا آسیب ناشی از آب بیش از حد سرد یا گرم جلوگیری کنند. علاوه بر این، جهت و میزان جریان سر دوش را می توان برای جلوگیری از حوادث ناشی از جریان بیش از حد آب یا زوایای نامناسب پاشش تنظیم کرد.
ایمنی الکتریکی نیز در کابین دوش های پیاده روی در نظر گرفته می شود. تجهیزات الکتریکی داخل محفظه مانند روشنایی و فن های اگزوز ضد آب و مقاوم در برابر رطوبت هستند و برای جلوگیری از نشت برق و یا حوادث برق گرفتگی اقدامات لازم برای اتصال زمین انجام می شود.
طراحی تهویه در کابین دوش یکی دیگر از جنبه های حیاتی ایمنی است. تهویه مناسب به کاهش تجمع رطوبت کمک می کند، خطر رشد کپک را کاهش می دهد و هوای تازه و تمیز را حفظ می کند و محیط دوش راحت تری را برای کاربران فراهم می کند.
ترکیب این جنبه ها تضمین می کند که کاربران می توانند با خیال راحت از تجربه دوش گرفتن خود لذت ببرند.
